Boodskap vir die week

Boodskap vir die week

Preekskets: Hebreërs 11:1-12:3

Die boek Hebreërs is meesterlik saamgestel met die een deel wat in die volgende invloei.  Teen die tyd wat daar by ons teksgedeelte
gekom word het die skrywer al diep ingegaan op Jesus Christus as Seun van God en Seun van die mens, geskryf oor die gevaar van
ongeloof en dan ‘n hele paar hoofstukke gewy om vir die gelowiges die uitmuntendheid van Christus se priesterskap en die betekenis daarvan te beskryf. Teen hoofstuk 10 se einde skryf hy oor die belang van volharding in die geloof. Met hierdie tema aan die orde gestel gaan hoofstuk 11 voort om praktiese geloof in diepte te beskryf.

 

Met die lys van die onderskeie geloofshelde word daar telkens ‘n
ander faset van geloof uitgedruk maar die een deurlopende tema is die volharding wat deel daarvan uitmaak: Die geloofshelde van ouds het getrou voortgestap op die geloofspad al het hulle geweet hulle sal nie in hulle aardse leeftyd alles ontvang wat belowe is nie – “maar hulle het dit uit die verte gesien en daaroor gejuig…” (v13). Hulle het ook getrou voortgestap ongeag of dit by tye gelyk het asof hulle nie “suksesvol” is nie – veral as ons verse 35-38 lees. Die skrywer maak egter duidelik dat hulle sukses nie lê in hoe die wêreld hulle hanteer het nie, maar dat hulle getrou gebly het tot die einde.

 

Dit alles loop op na die verskyning van Jesus wat  die vestiger en
eindpunt van ons geloofspad is – deur Hom word die belofte waarna al die vorige helde uitgesien het in vervulling gebring. Tegelyk is Hy vir die lesers die allesoortreflike voorbeeld  van hoe om getrou hierdie geloofspad te loop (12:1-3).  Met hierdie kunstige samestelling roep die Hebreërskrywer sy antieke lesers – en ons vandag- op om die
geloofserfenis wat ons van ons “geloofsouers” ontvang het nie lig te ag nie, maar terwyl hulle in ‘n sin ondersteunend toekyk (12:1) die geloofswedloop met Jesus voor oë getrou te hardloop.