Boodskap vir die week

Boodskap vir die week

Boodskap vir vandag: Genesis 2:15-17 en 3:1-7

Die uittreksels uit Gen. 2 en 3 vorm deel van ‘n groter verhaal wat strek vanaf Gen. 2:4b tot die einde van
hoofstuk 3. Hierdie is die sogenaamde nie-priesterlike weergawe van die totstandkoming van alle dinge. Naas hierdie  weergawe, vind ons die ander “skeppingsverhaal” in Gen. 1:1-2:4a. Elk van hierdie weergawes het ‘n eie aksent en fokus.

 

In Genesis 2-3 word die Here God (Yhwh Elohim), wat die materiële werklikheid gemaak het, op ‘n baie menslike wyse voorgestel. Hy wandel in die aandwindjie en praat direk met die eerste mense. Hy reageer byna menslik op die teleurstelling dat die mense nie gehoor gegee het aan die opdrag om nie van die boom van kennis te eet nie. Ons vind hier ‘n dalende verhaallyn: Van hoë verwagtinge van die eerste mense wat in die paradystuin leef, tot die uiteinde waar hulle in die sweet van hulle aangesig hulle brood moet verdien en met pyn kinders in die wêreld bring.

 

Genesis 2-3 wil ons help om te verstaan dat God nie ‘n veraf heerser is wat bloot ‘n woord spreek en dan onstaan alle dinge nie. Die Here tree in verbinding met die mense en diere wat gemaak word. Die heersersmag van die besitter van die tuin van Eden is anders as die mag van aardse heersers. Hulle vier militêre oorwinnings en oorheers in hulle paleistuine. Die Here se tuin is egter ‘n plek waar lewe oontlik is. Daar is die mens vry om vanuit die Here God se versorging te leef.

 

Gen. 2-3 wil ons ook help om te verstaan dat die mens die vryheid van die tuin mag geniet, maar ulleself nie moet verbeel dat hulle alle insig, kennis en wysheid in pag het nie. ‘n Kettingreaksie kom op gang wanneer die mense vir hulle wysheid en heersersmag aanmatig. ʼn Vredevolle bestaan in die tuin van Eden is slegs moontlik waar die Here God as alleenheerser geëer word.

 

Die Here God se heersersmag, soos verbeeld in Gen. 2-3, is juis mensvorming. Dit herinner aan vleeswording, aan Immanuel (God met ons) wat die Nuwe Testament aan ons voorstel. Dit is juis waar Jesus se lydensweg begin – wanneer God mens word en onder ons kom woon.

 

Die mensgeworde God kom deurbreek die sirkelgang van blaam en magsoeke. Die mensgeworde God wat aan ’n kruis sterf, dui juis betekenisvol vir die rower nog ‘n tuin aan: “Vandag sal jy saam met my in die paradys wees!”