Boodskap vir die week

Boodskap vir die week

Skriflesing: Matteus 26:36-46

Jesus het dikwels Getsemane saam met Sy dissipels besoek (Johannes 18:2).  Met hierdie besoek waarvan Matteus 26 vertel, stap Jesus saam met sy drie vertroueling-dissipels vooruit. Terwyl hulle nog so stap, het Jesus plotseling bedroef en beangs begin word. Noudat die lydensbeker maar ure verwyder was, noudat sy gevangeneming ophande was, nou kom dit van Hom: “My siel is diep bedroef, tot die dood toe.”  Matteus en Markus meld dat Jesus op die grond geval het – ‘n teken van diepe vertwyfeling. Lukas vertel in hoofstuk 22:44 dat Sy sweet soos bloeddruppels op die grond geval het.  Wat ‘n aangrypende toneel. Hy, in wiese hand alle dinge is, tas tevergeefs om ondersteuning na die hand van Petrus en Johannes. Hulle het aan die slaap geraak!

Wat sien ons hier?

1. Jesus neem die eerste deurslaggewende teug.

Jesus was een van ons. Ons aanbid Een wat saam met ons kom ly het. Hy wat nooit sonde geken het nie, word tot sonde gemaak. As Jesus hier van die “beker” (verse 39 & 42) praat, moet dit verstaan word as die “lydensbeker” of “tooornbeker”. Dit is die beker wat God se toorn oor die sonde bevat en dit is “diep en wyd” en vol “huiwering en ontsetting”. Christus sidder omdat Hy in Getsemane sien dat Hy op Golgota die toornbeker van ons sonde moet ledig. Hy is bereid om dit te drink en neem die eerste deurslaggewende teug. Want in Getsemane is Golgota reeds in beginsel oorwin.

2. Die dissipels wat aan die slaap geraak het.

Die dissipels het “uit droefheid” aan die slaap geraak (Lukas 22:45). Die verloop van die gebeure van die vorige dag of twee was vir die opgewonde dissipels ‘n groot teleurstelling. Jeus se lewe het ‘n wending geneem wat hulle met ‘n onbehae gevul het.

Die lewe met al sy verantwoordelikhede en probleme, suksesse en mislukkings, goeie ervarings en hulpeloosheid kan ‘n mens somtyds intens bedroef en afgemat maak. Om Christus deur al die swaarkry heen op Sy lydensweg te volg beteken dat daar tye kom dat ek bereid moet wees om saam met Hom te ly.

Maar, die slaap / onbehae oorval ons somtyds. Miskien moet ons dan net weer Christus se woorde aan sy “slapende kerk” in verse 45 & 46 hoor.  Woorde sonder verwyt: “Staan op, laat ons gaan.” (vers 46)