Boodskap 20 Januarie 2019

Boodskap 20 Januarie 2019

Lukas 5:1-11
In hoofstuk 4 lees ons hoe die mense in Nasaret, Jesus se eie tuisdorp, Hom verdryf omdat hulle nie van sy boodskap hou nie. Hy keer terug na Kapernaum en van daar preek Hy onder andere ook langs die Gennesaretmeer (die see van Galilea). Anders as die mense van sy tuisdorp, is die mense gretig om God se woord te hoor.

Die verkondiging van die evangelie is ook uiteindelik waartoe Petrus geroep word as hy aan die einde van die verhaal hoor dat en die ander by hom “vissers van mense” sal word.

Tussenin gebeur daar egter eers ‘n paar goed met hom, beginnend by Jesus wat in sy boot klim. Die aanrypende van hierdie stap van Jesus is hoe Hy die inisiatief neem en bereid is om Petrus se eefwêreld te betreë, in sy werksomgewing en sy elke dag se “handel en wandel” betrokke te raak sodat sy boodskap uiteindelik tot by Petrus kan kom. Vir ons, wat ook geroep word om vissers van mense te wees, is dit ‘n herinnering daaraan om mense in hulle omgewing te ontmoet.

Petrus weet al immers iets van Jesus – Jesus het pas sy skoonma genees (4:38-41) – maar hy volg Hom nog nie. En hoewel sy aanspreek van Jesus as “Meneer” (nog beter vertaal – “Meester”) in vers 5 dui op respek vir Jesus en die erkenning dat Jesus belangrik is en geag moet word, is dit nog nie die erkenning van Jesus se persoon en gesag wat ons in vers 8 vind wanneer Petrus Jesus as “Here” aanspreek nie.

Die keerpunt hiervoor kom met die wonderwerk wat Jesus verrig rondom die groot hoeveelheid vis. Dit maak dat Petrus gelyk besef wie Jesus is, maar dan dadelik ook bewus word van sy eie sondigheid voor Hom. Jesus se woorde is egter vol genade en liefde: Die frase “moenie bang wees nie” dui ook op vergifnis. En dan roep Hy Petrus tot nuwe diens.

En so ook met ons: Ons is ook maar sondig en vol gebreke, nie geskik vir dit wat ons moet doen nie, maar tog roep die Here in sy genade en liefde vir ons en sê ook vir ons “Moenie bang wees nie – van nou af sal julle mense vang”.

Ds Wouter van Velden